การนับศักราช (ม.1)

การนับศักราช

พุทธศักราช

•          การเสด็จปรินิพพานของพระพุทธเจ้าในวันขึ้น15ค่ำเดือน6 เป็นมูลเหตุให้ตั้งศักราชนี้ขึ้น

•          มีการนับ 2 วิธี คือ

                        แบบไทย(ลาว เขมร) นับแบบปีเต็มคือเริ่มนับเมื่อพระพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว 1 ปี

                        แบบลังกา(พม่า อินเดีย) นับแบบปีย่างคือเริ่มนับเมื่อพระพุทธเจ้าปรินิพพาน

•          ประเทศไทยเริ่มใช้ในสมัยพระนารายณ์มหาราช

•          ใช้อย่างเป็นทางการสมัยรัชกาลที่ 6

•          เริ่มนับพ.ศ.ใหม่วันที่1มกราคม สมัยจอมพลป.พิบูลสงคราม

คริสต์ศักราช

•          เริ่มนับเมื่อพระเยซูคริสต์เจ้าประสูติ

•          เริ่มนับค.ศ.ใหม่วันที่ 1 มกราคม

•          ใช้ตัวย่อA.D. Anno Domini เป็นภาษาลาตินแปลว่า ปีแห่งพระผู้เป็นเจ้า

•          ก่อนเริ่มค.ศ.เรียกว่า ก่อนคริสต์ศักราช B.C. (Before Christ)

•          มีความเป็นสากลที่สุด เพราะมีคนใช้มากที่สุด

ฮิจเราะห์ศักราช

•          เริ่มนับตั้งแต่ท่านนบีมุฮัมมัดศาสดาของศาสนาอิสลามอพยพชาวมุสลิมจากนครเมกกะไปยังเมืองเมดินาเพื่อเผยแพร่ศาสนา

•          เป็นการนับปีแบบจันทรคติแต่ไม่มีการเพิ่มปีอธิกมาส

•          เริ่มต้นศักราชใหม่ในวันแรกของเดือนมุฮัรรอม

กนิษกศักราช,มหาศักราช(ม.ศ.)

•          พระเจ้ากนิษกะ (ราชวงศ์ กุษาณะ) แห่งอินเดียตั้งขึ้น

•          พระเจ้ากนิษกะเป็นชาว “ศกะ” เป็นที่มาของคำว่าศักราช

•          ไทยรับจากเขมร(เขมรรับผ่านอินเดีย)

•          ใช้ในสมัยสุโขทัยจนถึงอยุธยาตอนกลาง

•          พบมากในศิลาจารึก

•          ใช้ในการคำนวณทางโหราศาสตร์

•          ขึ้นปีใหม่ในวันขึ้น 1 ค่ำเดือนอ้าย

จุลศักราช

ที่มามี 2 กระแสคือ

•          โปปปะ สอระหัน  กษัตริย์พม่าตั้งขึ้น

•          ตั้งขึ้นในปีที่พระเจ้าสูริยวิกรมขึ้นครองราชย์

•          ไทยรับจากพม่า

•          ใช้ในการคำนวณทางโหราศาสตร์ บอกเวลาในจารึกและพงศาวดาร

•          ใช้ตั้งแต่ล้านนา→สุโขทัย→อยุธยา→รัชกาลที่ 5

รัตนโกสินทรศก

•          รัชกาลที่ 5 ทรงตั้งขึ้น

•          เริ่มนับปีที่มีการสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์

•          ใช้ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 ถึง รัชกาลที่ 6

•          ขึ้นปีใหม่ในวันที่ 1 เมษายน

•          ใช้เฉพาะประเทศไทยเท่านั้น

ช่วงเวลา ทศวรรษ ศตวรรษและสหัสวรรษ